THE THUNDER GUITARS

De vuurdoop (onze eerste dag in Duitsland)
Voor ons eerste contract in 1962 kwamen we op de laatste dag van de maand aan in Neurenberg. De voorgaande band moest nog 1 avond spelen en sliep die nacht nog in de kamers (boven de dancing) die wij zouden gaan betrekken. We moesten ons die avond behelpen op de hal en trappenhuis boven de dancing, waarbij Eggy op de trap in slaap viel en naar beneden donderde. Kort daarop ontstond er in en buiten de dancing een enorme knokpartij en het ging er stevig aan toe. Na sluiting van de dancing konden wij alsnog tijdelijk daar op de banken slapen.
De volgende morgen werd ik wakker met glassplinters in handen en gezicht, de banken lagen vol met glasscherven van de de vorige avond rond gesmeten bierglazen. Jeetje, als dat geen rock ’n roll is ! Die avond betraden we – voor een passief en afwachtend publiek – redelijk nerveus het podium. Na de eerste twee nummers was het ijs gebroken en sloeg de stemming om in feest. Vanaf toen kon het alleen nog maar beter gaan.

Het “huishouden” van een rock ’n roll band
Omdat we in het begin als onbekende band nog niet zo’n hoge gage hadden, moesten we af en toe zelf wat kokkerellen. Hoe doe je dat? Rudy kon redelijk lekkere Indische hapjes maken maar de meesten van ons moesten ons redden met brood en beleg en het opwarmen van blikjes ravioli of soep op een elektrisch kookstelletje. In de waan dat zo’n ding uitstond leunde ik in Bamberg ’n keer met mijn hand op zo’n ding. Dat leverde me een flinke verbranding aan de muis van m’n hand op en minder swingende baspartijen de dagen erna. In opruimen en organiseren van huishoudelijke zaken waren we ook niet sterk. Het resultaat liegt er niet om (zie bijgaande foto). Gelukkig konden we ons later de status permitteren van hotelgast en gewaardeerde restaurantbezoekers.

De moord op John F.Kennedy
Toen John F.Kennedy vermoord werd in 1963 speelden we in het Zuiden van Duitsland voor veel Amerikanen. Dat was nogal heavy, veel vechtpartijen tussen zwarte en blanke Amerikanen. We moesten in die tijd waakzaam zijn en sliepen met één oog dicht.

 

Hoe het verder ging
Als rockband had je destijds in Duitsland meestal maandcontracten. In het begin speel je dan iedere maand in een nieuwe omgeving, andere dancing, andere stad. Maar na verloop van tijd keer je vaak weer terug in dezelfde clubs. Het was dan ook een kick om af en toe een weekeind in bijvoorbeeld Sheherezade in Scheveningen of De Fles in Den Haag te spelen. Het werken in de betere Duitse clubs was grandioos, beste gage, mooie locatie, uitstekende logies en bovendien behandelden ze je als een vorst. In de clubs in kleinere plaatsen of waar overwegend veel militairen uitgingen, was dat wel eens wat minder. De Duitse fans waren altijd tof, vooral de dames droegen de rockers op handen.

 

Het eind van een avontuur
Nadat we eind 1963 met z'n vieren verder gingen zijn we tot de opheffing van de groep in onveranderde bezetting verder gegaan. Op 'n gegeven moment ben je dan 'n soepel lopende machine. We hebben ons toen gespecialiseerd in het spelen van de hits uit de periode eind vijftiger, begin zestiger jaren. We werden 'n soort levende jukebox. In de laatste maanden van 1964 won de Engelse Beatrage steeds meer terrein. Er kwamen steeds meer Engelse groepen naar Duitsland die voor een relatief lage gage optraden. We pasten ons repertoire en stijl wel aan maar de toon was gezet, een nieuwe periode in de geschiedenis van de muziek was aangebroken. In april 1965 besloten wij er een punt achter te zetten en gingen we terug naar Nederland.

 

Paul van Melzen

Bezoek de pagina van de groep "The Rhythm Stars" - (Den Haag 1963-1965) voor de bezetting van deze groep in de periode 1963-1965. Natuurlijk met unieke foto's !

Zie voor verdere info over "The Rhythm Stars" : The Rhythm Stars