Ik was 17 jaar jong toen het idee bij mij opkwam om drummer te worden. Met 2 messen begon ik op potten en pannen te trommelen. Toen ik 18 jaar was moest ik mijn getrommel echter staken vanwege mijn militaire dienstplicht. Ik tekende bij als 'beroepsmilitair' voor 7 jaar. Van mijn salaris kocht ik een goedkoop drumstelletje voor ongeveer 800 gulden. Elk weekend zat ik in "L'Etoile" in de Lange Houtstraat naast de drummers van de verschillende bands, meestal Italiaanse, de kunst af te kijken. Zo heb ik drummen geleerd en met nog een paar lessen van Johnny Engels erbij ging het steeds beter. Ik mocht daarna af en toe bij de optredende Italiaanse bands een nummerje meespelen. Later heb ik nog in de pauze van deze Italiaanse bands met Johnny Engels en Jan v.d. Steen muziek gemaakt als intermezzo. In 1959 speelden "The Crazy Rockers" in 'L'Etoile', ook daar heb ik veel van geleerd. Ik weet niet hoe het kwam, maar plots speelde ik bij Willy and his Giants. We speelden o.a. in het Zuiderpark (Marathon) en ook nog regelmatig op het strand in een danstent. Ook heb ik nog kortstondig bij de "Black Albinos" in 'La Gaité' gespeeld. Bij Bas v.d. Rest, achter zijn muziekwinkel aan het Westeinde in Den Haag gaf ik drumles (zonder noten!) aan de jeugd. Ik liet ze gewoon mee drummen  op de muziek van een 45 toerenplaatje. Ook bij Bas v.d. Rest gaf René Nodelijk gitaarles aan de vele jongeren in Den Haag. Door wie weet ik niet meer, ben ik in contact gekomen met Ruud v.d.Berg en ben ik daar eens gaan kijken bij een repetitie. Daar zat een drummer op een blik met gummivel te kloppen, het klonk naar niks. Ik vertelde Fred, de neef van Ruud v.d. Berg, dat ik thuis een kompleet drumstel had staan. Ik vroeg hem om het drumstel op te halen om met hun mee te spelen. Toen ik het drumstel in de repetitieruimte opstelde was de drummer (met het blik met gummivel) gelijk verdwenen en ik was bij de band! Versterkers hadden we nog niet, dus speelden we over de versterker van een radio. Ruud had van een soort boekenkast een speakerkast gemaakt. Een zelf gemaakte basgitaar met een hoefijzermagneet erin, loodzwaar, werd bespeeld door Hans Hoogduin. Zo zijn we als muzikanten begonnen met de band. Een naam hadden we echter nog niet, eerst maar verder oefenen. Het was in de tijd dat Cliff Richard and The Shadows al in de hitlijsten stonden. Dus besloten we om die groep dan maar als voorbeeld te nemen. Hans Emmerik zat toen op het conservatorium voor klassiek Gitaar en ging sologitaar spelen. Hans Hoogduin bespeelde dus die loodzware bas en een Indische jongen, ik weet zijn naam niet meer, speelde slaggitaar. Deze slaggitarist speelde maar kort bij ons omdat hij in militaire dienst moest. Voor hem in de plaats kwam Rob Kraneveld bij ons spelen als slaggitarist. Eerst vonden de repetities plaats bij Ruud, omdat het te luid was verkasten wij voor de repetities naar elders. We oefenden vervolgens in de straat waar Hans Hoogduin woonde in de (natte) kelder van een groenteboer op de hoek. Toen  verkasten wij naar de (droge) banketbakkerij van de ouders van Rob Kraneveld. Ons allereerste optreden was in een tehuis voor moeilijk opvoedbare jongeren in de Boerhavestraat in Den Haag. Het was bij een Sinterklaasfeest en dat was duidelijk te merken. Op het eind van de avond was het een gevecht met pepernoten gooien. Vervolgens kregen wij meerdere mogelijkheden om op te treden. Ik regelde alle zaken rond de band en we speelden af en toe in het Zuiderpark en Amicitia. Een heuse "manager" genaamd Guus Nieuwmans nam de zakelijke beslommeringen rond The Ricochets van mij over.
We hebben met hem toen een dansclub opgericht in 'de Wildhoef', waar wij ongeveer 5 á 6 jaar gespeeld hebben.
Guus Nieuwmans was de neef van de grote manager Paul Acket en hij zorgde ervoor dat wij bij de Cliff & Shadows Tour in het voorprogramma mochten spelen.
We speelden in het voorprogramma eerst in Ahoy in Rotterdam, in Amsterdam en het laatst in gebouw K & W in Den Haag. Kort na ons optreden in K & W is het gebouw tot de grond toe afgebrand. In die tijd kwamen wij ook met Max Woiski jr in contact en hebben toen twee 45-toeren singles opgenomen. De eerste met zang van Ritchie Clark; "Exstacy" en "Ever since you said goodbye" en een instrumentale single met "The Ricochets"; "The Honeymoon Song" en "Springtime". Intussen had Rob Kraneveld zijn plaats afgestaan aan Kid van Ettinger en Kid werd later vervangen door Ton Lamet. Kid van Ettinger vertrok namelijk naar Duitsland om daar te gaan spelen. Op een gegeven moment had Hans Emmerik het allemaal wel gezien en besloot te stoppen. Aldus moesten wij op zoek naar een andere sologitarist, dat werd Robbie van Leeuwen. Zijn vorige band was om financiële redenen uit elkaar gegaan. Met Robbie heb ik toen nog ongeveer 1 jaar samen gespeeld. Plots verscheen echter een vriend van Robbie ten tonele, Sieb Warner die ook drums speelde. Robbie wilde dolgraag Sieb Warner op mijn plekje achter de drums. Omdat Robbie dreigde anders de groep te verlaten besloot uiteindelijk onze manager Guus Nieuwmans ... "Gerard Melkert eruit en Sieb Warner erin!" Na 5 jaar voor niets gespeeld te hebben wilde ik wel mijn Premier drumstel meenemen want ik had mijn oude drumstel ingewisseld voor 600 gulden en dat bedrag aan Guus Nieuwmans gegeven om de nieuwe Premier set te kunnen kopen. Helaas kreeg ik het drumstel niet mee uit de band, dus ik had niets meer! Dat heeft me wel een paar traantjes gekost! Uiteindelijk ben ik in september 1965 op bezoek geweest bij kennissen in Duitsland, daar blijven hangen en mijn muzikale activiteiten weer opgepakt. Ik heb daar tot 1986 gespeeld in diverse groepen met verschillende muziekstijlen. De groepen in Duitsland waarin ik heb gespeeld waren o.a. "Shorty and Just Four", "Sunny Boys en het "Bernd Osterholt Sextet". In 1996 ben ik nog even tijdens de reunie "The Rockin' Hague Years" in de Wildhoef achter het drumstel van "The Ricochets" gekropen. Ik woon echter nog steeds (2006) in Duitsland.

Gerard Melkert