HARRY BERG

Biografie van Harry Berg : Sologitarist van The Crazy Rockers.

 MAKASSAR - DEN HAAG

Harry Berg is op 15 November 1939 geboren op het eiland Celebes in de plaats Makassar. Als opgroeiende jongen had Harry een moeilijke start, Hij maakte al op jonge leeftijd het Jappenkamp en de moeizame strijd rond de onafhankelijkheid, de Bersiap mee. Hierna volgde in 1950 de gedwongen repatriatie naar Nederland, Harry was toen pas 11 jaar. Na deze ontberingen als kind overleefd te hebben kwam Harry met zijn moeder en broers aan in Nederland en zij vestigden zich in Den Haag.

DEN HAAG - EIBERGEN

In 1952 verhuisde de familie naar de plaats Eibergen. In deze plaats bezocht Harry de MULO en behaalde zijn diploma. In zijn MULO tijd groeide ook zijn interesse voor de muziek, met name Jazzmuziek vond hij geweldig. Eerst wilde hij in de plaatselijke schoolband graag drummen gaan leren. Maar helaas voor Harry had de schoolband al een drummer. Toen nam Harry maar de gitaar ter hand en leerde wat gitaar spelen van zijn oudste broer. In Winterswijk, waar hij voor het eerst optrad met de schoolband, zag hij een optreden van "The  Rhytm Brothers". Toen hij deze groep had gezien begon door zijn hoofd te spoken, ooit eens als professioneel muzikant door de wereld te trekken .

EIBERGEN - DEN HAAG

Na de MULO ging Harry naar de HTS, maar deze studie werd al snel afgebroken. Harry had veel meer belangstelling voor de muziek en minder met ingewikkelde wiskundige vergelijkingen. De plaats Eibergen werd hem ook al snel te benauwd en Harry verhuisde naar Den Haag waar hij een baan vond bij het toenmalige Ministerie van Oorlog. 

L'ETOILE

In den Haag kwam hij voor het eerst  in contact met verschillende beroepsmusici zoals de drummer John Engels senior. Het toeval wilde dat John Engels invalkrachten zocht voor zijn optredens als 'pauze band' in de clubs "L’Etoile" en "de Berenbak" in Den Haag. Natuurlijk hapte Harry toe en dat betekende doorgaans dat hij tot in de vroege ochtenduren moest spelen, even een paar uurtjes slapen en dan weer met roodomrande oogjes naar de baas. Toch wist hij deze aanslagen op zijn gezondheid nog een half jaar vol te houden.

LA GAITÉ

Toen Harry hoorde dat er in "La Gaité" te Den Haag een wilde band onder de naam "The Crazy Rockers" furore maakte besloot hij daar eens te gaan kijken. Daar, in "La Gaité" dus, vlogen hem de snaren om de oren zo wild ging het er aan toe. De toenmalige gitarist van deze band, Piet Solleveld, had voor elk optreden een paar nieuwe sets snaren nodig. Bovendien vond er op die avond een enorme vechtpartij plaats: ”Ik maakte dat ik weg kwam, want niet alleen snaren vlogen mij om de oren maar nu ook bierflessen en glazen”. Dat was dus zijn eerste ervaring met de muziek van "The Crazy Rockers" en de echte Rock & Roll sfeer van het eerste uur in die dagen.

CRAZY ROCKERS

Het eerste persoonlijke contact echter met Sydney Rampersadt, de bandleider van "The Crazy Rockers", vond plaats in bar "de Fles". Harry zat daar rustig te pokeren toen Sidney ineens voor hem stond. Op een toon die Sidney eigen was kreeg Harry te horen: ”Ik hoor dat je een beetje gitaar speelt”, ”Ja” antwoordde Harry. “Juist’’ ging Sidney verder, ”die hebben we dus niet nodig, maar wel een drummer, je krijgt 15 piek voor een weekend spelen, O.K?” Harry ging akkoord, werkte zich in de band uit de naad, maar kreeg tot zijn stomme verbazing slechts 10 piek uitbetaald voor het weekend spelen. Op zijn vraag waar de resterende 5 piek bleef antwoordde Sidney broodnuchter ”die zijn voor de stomerij”. Dit bezoek aan de stomerij was een noodzakelijk en wekelijks ritueel. In die was de show een belangrijk element bij de optredens van "The Crazy Rockers". De leden van de band rolden na elke drie gespeelde akkoorden over de vloer, met hun gitaren in de nek, dat hoorde bij hun show.

DUITSLAND

Op die een van die avonden van zo'n bewust weekend zat René Vlasselaar, een bekende manager uit die tijd, in de zaal. Hij zocht goede Rock & Roll bands voor West Duitsland. De bandleden waren natuurlijk razend enthousiast. De maand daaropvolgend vertrok men, het was inmiddels februari 1961, en kwam de eigenaar van de zaak waar zij moesten spelen, ene Herr Pelosi, ons in zijn Opel Kapitän samen met Pim Veeren ophalen. Pim had reeds eerder aan de groep de wildste verhalen verteld over de wulpse Duitse vrouwen en de goede verdiensten. Pim had reeds ervaring met Duitsland, hij speelde op dat moment al een maand met " René and the Alligators"  in Weindorf te Frankfurt. “Die verhalen vooraf van Pim hebben mij eigenlijk over de streep getrokken” aldus Harry. Harry nam daarop direct ontslag bij het ministerie en vertrok met Woody Brunings, Sydney Rampersadt, Eddy Chatelin en Pim Veeren richting Duitsland , het avontuur en een ongewisse maar spannende toekomst tegemoet.

Harry begon dus eerst als drummer bij de groep, later werd hij tot sologitarist gepromoveerd, omdat Eddy Chatelin in militaire dienst moest. Eddy kwam echter gelukkig na 2maanden weer terug bij de band, militaire dienst was schijnbaar niets voor hem. Bij "The Crazy Rockers" speelde Harry een lange periode van 5 jaar en deelde lief en leed in de vorm van, roem, vrouwen, ruzies, chaos en vooral heel veel lachen, met de anderen.

BANDS

Na "The Crazy Rockers" periode speelde Harry bij "The Hot Jumpers" samen met o.a.: Oscar Rexhauser, Dolf de Vries, Harry James de Vries, Wim Onstein en Hans de Wekker.

Na de periode met "The Hot Jumpers", de groep "The Crazy Rockers" was inmiddels ontbonden, probeerde Eddy Chatelin samen met Harry, Boy Brostovski (later "The Buffoons" en nu weer "Crazy Rockers"), Jack van Rossum (later "Residents") en Roy Chauvigny de Blot het nog even onder de naam "The Crazy Rockers". Men wilde hiermee op de  naamsbekendheid van deze legendarische band voort borduren. Maar "The Crazy Rockers" zonder showman Sydney Rampersadt was een 'niet echt' de Crazy Rockers van toen. Het was natuurlijk heel moeilijk de bravoure en de uitstraling van de originele Crazy Rockers, dus met Woody en vooral met Sidney te doen vergeten. In deze periode, waarin ook nog eens de Beat zijn opwachting maakte en hoogtij vierde, was dit concept tot mislukken gedoemd. De ondergang van de Rock en met name de Indorock kondigde zich steeds nadrukkelijker aan. Gelukkig nam vlak hierna de Engelsman Dick Scott, telg afkomstig uit de Beatschool, de Indo’s over en ging verder onder de naam "Dick Scott and the Barons".

UPSIDE DOWN - ANDY STAR & THE STRIPES - LIBERTY - SWEETLAKE - UNION PACIFIC

Na "Dick Scott and the Barons" speelde Harry  Berg nog in diverse bands zoals "Upside Down" en met Woody Brunings in "Andy Star and the Stripes". Ook speelde Harry, samen met Danny Merckelbach, Maarten Assink (Buffoons) en Woody Brunings in de groep "Liberty". Hierna volgde de groep "Sweetlake" met Boy Brostovski, Woody Brunings, Huib Verstraaten en Jack van Rossum (Residents/Buffoons). De naam "Sweetlake" veranderde later weer in "Liberty". Harry zelf zegt hierover: “Dit was voor mij, in muzikaal opzicht, een van de beste bands waar ik in gespeeld heb”.

Toen "Liberty" stopte (Jack van Rossum en Woody Brunings gingen studeren) ging hij met Eddy mee naar "Union Pacific" als bassist. Met deze groep trad Harry 2 jaar op.

TIELMAN BROTHERS

Na "Union Pacific" werd hij door Loulou Tielman en Reggy Tielman gevraagd om basgitaar te komen spelen bij hun groep "Eurasia".  Met deze band trok Harry twee jaar lang door Duitsland , Zwitserland, Oostenrijk en Finland. Daarna kwam Andy Tielman de band versterken en de groep "Eurasia" ging verder onder de naam " Tielman Brothers" . Met de "Tielman Brothers" speelde Harry eveneens twee jaar als basgitarist. Omdat Andy Tielman  een 'wereldtoernee' ging maken stopte de "Tielman Brothers" met optredens. In 1983 hield Harry Berg het voorlopig voor gezien in de muziek, hij zegt hierover: “Ik had op dat moment mijn buik vol van muziek en begon in dat jaar als zelfstandig ondernemer in de hotelbranche. Ik heb bewondering voor Andy Tielman als musicus, hij was een van mijn eerste voorbeelden toen ik nog jong was. Ik hoop dat het respect wederzijds is”.

ROCK REVIVAL EN SOLO CD

De honger naar muziek kwam bij Harry pas terug na de bekende Indorock Revivals in het begin van de negentiger jaren. De cirkel werd gesloten en hij speelt nu al weer jaren bij zijn oude groepje "The Crazy Rockers" . In 2005 voltooide Harry als soloproject een mooie CD onder de titel "Don't Look Back". Het bijzondere van deze CD is dat er vijf  eigen nummers op staan en een plezier is om naar te luisteren. Harry is hier dan ook erg trots op, immers op dit moment gebeurd het niet zo vaak dat individuele bandleden van toen een mooie CD uitbrengen met veel eigen composities. Veel van deze eigen composities zijn geďnspireerd door de tournee  van de Crazy Rockers door Indonesië in 2004. Titels als: Sambolo Nights, Groovin’ At Tiga Puluh en Midnight At Savoy Loman zijn hier een duidelijk bewijs van.

EIGEN STIJL

Harry probeert al jaren een eigen stijl te ontwikkelen. Hij probeert de stijlen van zijn favoriete gitaristen: Lee Ritenour, Michel Stern en Larry Carlton te combineren met de IndoRock en Country. Dat is ook duidelijk te horen op deze CD van Harry Berg. Harry, bescheiden als hij is, zegt hierover: “Of het mij gelukt is weet ik niet, dat moeten anderen maar beoordelen”.

Henk Looijestijn

Rijswijk - 2006

TERUG NAAR INDEX
Emailadres: indorock@xs4all.nl